Η ελμινθίαση είναι μια κοινή πάθηση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η μετάδοση μεταξύ του πληθυσμού κυμαίνεται μεταξύ 20 και 80%, ανάλογα με την περιοχή στην οποία ζει και το κοινωνικό επίπεδο. Το ποσοστό των μολύνσεων είναι ιδιαίτερα υψηλό σε χώρες με τροπικό και υποτροπικό κλίμα. Περισσότεροι από 280 τύποι παρασίτων είναι γνωστό ότι είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Τα σημάδια της ελμινθίασης διαφέρουν ανάλογα με τη θέση και τον τύπο του παρασίτου. Το θεραπευτικό σχήμα αναπτύσσεται ξεχωριστά για κάθε κλινική περίπτωση.
Οι κύριες αιτίες της εισβολής
Τα σκουλήκια είναι παράσιτα των οποίων ο τυπικός βιότοπος είναι το ανθρώπινο σώμα. Υπάρχουν παράγοντες που προκαλούν μόλυνση. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ελμινθικές ασθένειες αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα της μη συμμόρφωσης με τους κανόνες και τους κανόνες προσωπικής υγιεινής. Υπάρχουν τέσσερις κύριοι τρόποι με τους οποίους τα παράσιτα εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα:
- Βιοελμινθίαση. Η μόλυνση εμφανίζεται όταν τα αυγά και οι προνύμφες των σκουληκιών εισέρχονται στον πεπτικό σωλήνα από την κατανάλωση τροφών όπως ωμό, μισοψημένο, καπνιστό, αποξηραμένο κρέας ή ψάρι.
- Ελμινθίαση επαφής. Η μόλυνση είναι δυνατή μόνο μέσω της μετάδοσης αυγών παρασίτου από ένα μολυσμένο άτομο σε ένα υγιές άτομο. Αυτή η μέθοδος εισβολής είναι χαρακτηριστική των pinworms.
- Γεωελμινθίαση. Η διείσδυση των παρασίτων στον ανθρώπινο οργανισμό συμβαίνει κατά την επαφή με φυτά, έδαφος, νερό από ανοιχτές φυσικές δεξαμενές.
- Για τσιμπήματα από έντομα που ρουφούν αίμα. Αυτή η μέθοδος εισβολής είναι κοινή σε χώρες με τροπικό και υποτροπικό κλίμα.
Σπουδαίος!Τα ελμίνθια σε ενήλικες και παιδιά εμφανίζονται λόγω της χρήσης κακής ποιότητας τροφής και της μη τήρησης των κανόνων και των κανόνων προσωπικής υγιεινής. Η εξάλειψη αυτών των παραγόντων είναι η καλύτερη επιλογή για την πρόληψη της εισβολής ελμινθών.
Κλινική εικόνα
Τα συμπτώματα της νόσου ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της ελμίνθου, τον βαθμό βλάβης σε όργανα και ιστούς και τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του μολυσμένου ατόμου. Τα γενικά και πιο κοινά συμπτώματα της ελμινθίασης σε παιδιά και ενήλικες είναι απώλεια βάρους με διατήρηση της προηγούμενης δίαιτας, φαγούρα στις πτυχές του πρωκτού, διάφορες εκδηλώσεις αλλεργιών, μειωμένη ανοσία και επιδείνωση της γενικής ευεξίας.
Τα συμπτώματα μιας προσβολής από παράσιτο χωρίζονται σε πολλές διαφορετικές υποομάδες:
- Διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ανεξάρτητα από τον τόπο εντοπισμού, οι έλμινθες προκαλούν συμπτώματα που προκαλούνται από τη δηλητηρίαση του σώματος με τοξικές ουσίες και προϊόντα αποσύνθεσης που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της ζωής του παρασίτου. Αυτά τα σημάδια περιλαμβάνουν δυσκολία στον ύπνο, ευερεθιστότητα, δακρύρροια, κατάθλιψη, τρέμουλο των άκρων.
- Δυσπεψία. Υπάρχει ναυτία, έμετος, απώλεια όρεξης, συστηματική εναλλαγή διάρροιας και δυσκοιλιότητας, πόνος στη μέση της κοιλιάς, μετεωρισμός.
- Αλλεργικές αντιδράσεις και μείωση της ανοσοποιητικής δύναμης του οργανισμού. Τέτοια συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά των πρώτων σταδίων της ελμινθικής εισβολής και είναι αποτέλεσμα δηλητηρίασης με τοξίνες και απόβλητα από παράσιτα.
Τα σκουλήκια προκαλούν συμπτώματα σε ένα άτομο, η θεραπεία των οποίων απαιτεί ατομική προσέγγιση. Αυτά περιλαμβάνουν δερματικές βλάβες, έλκη, πυώδη αποστήματα και ούτω καθεξής.
διάγνωση
Η διάγνωση της ελμινθίασης βασίζεται σε ενδελεχή μελέτη του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς, το οποίο εντοπίζει προδιάθεση για μόλυνση, καθώς και σε εργαστηριακές εξετάσεις. Πιο συχνά χρησιμοποιούμενα:
- Εξέταση κοπράνων, περιεχόμενο του δωδεκαδακτύλου, ξύσεις από τις πτυχές του πρωκτού. Με την ανάλυση κοπράνων, μπορείτε να αναγνωρίσετε αυγά, προνύμφες, νεκρά και ζωντανά παράσιτα. Η διάγνωση ελμινθίου που διεξάγεται υπό εργαστηριακές συνθήκες είναι αποτελεσματική μόνο εάν έχουν περάσει τουλάχιστον τέσσερις έως έξι εβδομάδες από τη στιγμή της μόλυνσης.
- Έρευνα με ορολογικές μεθόδους που περιλαμβάνουν ενζυμική ανοσοδοκιμασία, PCR, RSK και άλλες. Μια εξέταση αίματος για οποιαδήποτε ελμινθίαση είναι από τις πιο αποτελεσματικές. Πριν από τη διεξαγωγή μιας μελέτης αιμολέμφου για την ανίχνευση παρασίτων και αυγών στο ανθρώπινο αίμα, συνιστάται να εξοικειωθείτε πρώτα με τους κανόνες για τη διενέργεια δοκιμών.
- Ο υπέρηχος και οι ακτίνες Χ χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση παρασίτων, των οποίων ο τυπικός βιότοπος είναι ο ιστός του ήπατος, η χοληδόχος κύστη, το δέρμα.
Για τα πιο ακριβή αποτελέσματα, συνιστάται να ακολουθείτε όλους τους κανόνες που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός σας για τη διενέργεια εξετάσεων. Επιπλέον, συνιστάται να περάσετε επαναλαμβανόμενες εξετάσεις στο τέλος της φαρμακευτικής θεραπείας για να αποκλειστεί η υποτροπή της ελμινθίασης.
φαρμακευτική αγωγή
Η θεραπεία της ελμινθίασης απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Επιπλέον, έννοιες όπως συμπτώματα και θεραπεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, ανάλογα με τα κλινικά σημεία της νόσου, επιλέγονται κατάλληλες μέθοδοι θεραπείας, το αποτέλεσμα των οποίων στοχεύει στην εξάλειψη των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της ευεξίας του ασθενούς.
Η θεραπεία για την εισβολή ελμινθών περιλαμβάνει τρία κύρια στάδια: προετοιμασία, άμεση φαρμακευτική θεραπεία και ανάρρωση. Είναι επίσης σημαντικό να απαλλαγούμε από τα έντονα σημάδια μόλυνσης από ελμινθία, η εκδήλωση των οποίων μπορεί να προκαλέσει δυσφορία στον ασθενή. Κατά την περίοδο της προετοιμασίας, συνιστάται να ακολουθείτε αυστηρή δίαιτα που βασίζεται στη χρήση μόνο φυσικών προϊόντων, στον ατμό ή στο φούρνο, καθώς και σε φάρμακα που βελτιώνουν την πέψη.
Το θεραπευτικό σχήμα συντάσσεται ξεχωριστά. Το τελικό στάδιο της θεραπείας είναι η αποκατάσταση του σώματος του ασθενούς. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιούνται φάρμακα με ανοσοτροποποιητικό αποτέλεσμα, καθώς και φάρμακα και βιολογικά ενεργά πρόσθετα που αποκαθιστούν τη μικροχλωρίδα του πεπτικού συστήματος.
Λαϊκές μέθοδοι
Φυσικά σπιτικά προϊόντα με αντιπαρασιτικές ιδιότητες βοηθούν στην καταπολέμηση της ελμινθίασης. Πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο μετά από συμβουλή γιατρού. Επιπλέον, τα σπιτικά φάρμακα δεν είναι πανάκεια για τα σκουλήκια, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως μέρος σύνθετης θεραπείας.
Μερικές από τις πιο αποτελεσματικές και ασφαλείς συνταγές είναι:
- Σπόροι κολοκύθας. Για να έχετε ένα θετικό αποτέλεσμα, πρέπει να τρώτε τουλάχιστον ένα ποτήρι ωμούς σπόρους την ημέρα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Στα παιδιά, η δόση μπορεί να μειωθεί στο μισό.
- Σκόρδο κλύσμα. Για να φτιάξετε το διάλυμα, βράστε μια μεγάλη σκελίδα σκόρδο σε ένα ποτήρι φυσικό αγελαδινό γάλα για δέκα λεπτά. Στη συνέχεια, αφαιρέστε τα λαχανικά ρίζας, ψύξτε το έγχυμα που προκύπτει σε μια άνετη θερμοκρασία και, στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε το σύμφωνα με τις οδηγίες. Συνιστάται η διεξαγωγή μιας τέτοιας διαδικασίας σε συνδυασμό με τη χρήση φαρμάκων.
- Φρέσκο σκόρδο, κρεμμύδια και χυμός ξινολάχανου. Ελλείψει αντενδείξεων, συνιστάται η κατανάλωση αυτών των προϊόντων σε καθημερινή βάση. Αυτό θα βοηθήσει στην απομάκρυνση των σκουληκιών και στην πρόληψη της εκ νέου μόλυνσης.
- Οι λαϊκές μέθοδοι περιλαμβάνουν επίσης μια λιτή διατροφή. Συνιστάται να κάνετε σημαντικές αλλαγές στη διατροφή και να την περιορίσετε μόνο σε λαχανικά και φρούτα που μπορούν να καταναλωθούν τόσο φρέσκα όσο και μετά από θερμική επεξεργασία. Θα πρέπει να ακολουθείτε μια τέτοια δίαιτα για τουλάχιστον δέκα ημέρες. Επιπλέον, αυτή η δίαιτα είναι πολύ ευεργετική για τη βελτίωση και την ομαλοποίηση της λειτουργίας του πεπτικού συστήματος.
Σπουδαίος!Οι παραπάνω μέθοδοι παραδοσιακής ιατρικής μπορούν να εφαρμοστούν και σε παιδιά.
Πώς να αποτρέψετε τη μόλυνση
Η πρόληψη των παρασίτων είναι απαραίτητη. Σχετικά με τους βασικούς κανόνες και κανονισμούς:
- Δεν συνιστάται η κατανάλωση γευμάτων από ωμό, αποξηραμένο ή ελαφρώς αλατισμένο κρέας ή ψάρι.
- Πλένετε καλά και στη συνέχεια ζεματίζετε τα φρούτα, τα βότανα και τα λαχανικά με βραστό νερό.
- Εκτελέστε προληπτική αποπαρασίτωση σε κατοικίδια ζώα που μπορεί να είναι άμεση πηγή μόλυνσης.
- Πλένετε τακτικά τα χέρια σας και λαμβάνετε προφυλάξεις κατά την κηπουρική.
Επιπλέον, πρέπει να επισκέπτεστε τακτικά έναν γιατρό για εξετάσεις για τον εντοπισμό παρασίτων. Θα πρέπει να κάνετε εξετάσεις τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Αυτός ο κανόνας ισχύει για παιδιά που φοιτούν σε προσχολικά ιδρύματα. Είναι ευκολότερο να θεραπεύονται οι ελμινθικές προσβολές στα αρχικά στάδια της μόλυνσης.